Type and press Enter.

Persoonlijke blog: Laos, solo reizen en nieuwe vriendschappen

Op 6 december begint mijn reis door Laos, voor mij een erg spannende dag. Mijn vlucht verloopt gelukkig voorspoedig en al snel merk ik dat het ontmoeten van andere backpackers net zo makkelijk gaat als wordt beweerd. In het vliegtuig zit ik naast een meisje die hetzelfde hostel heeft geboekt en als ik ´s avonds de stad in ga om een simkaartje te kopen, ontmoet ik een Nederlandse backpacker en een Cambodjaanse backpacker waar ik gezellig een drankje mee ga drinken. De eerste stad die ik in Laos bezoek, Luang Prabang, is ontzettend leuk en – omdat Laos vroeger een Franse kolonie is geweest – een soort mix tussen Frankrijk en Azië. Enerzijds vind je er koloniale gebouwen en kleine bakkerijtjes en anderzijds loop je tussen prachtig gedecoreerde tempels en monniken in traditionele kledij.

De eerste dag in Luang Prabang heb ik echt een rotdag. Met wat andere backapckers uit mijn hostel ga ik naar de prachtige Kuang Si watervallen, beklimmen we tijdens zonsondergang de Phu Si Heuvel en struinen we ’s avonds over de gezellige Night Market. Ik zie en doe dus veel leuke dingen, maar toch voel ik me deze dag alleen en zou ik het liefst direct een vliegticket naar huis boeken. Maar goed, ook dat hoort er nu even bij. Gelukkig voel ik me de tweede dag een stuk beter en kan ik echt genieten van het sfeervolle Luang Prabang.

Na Luang Prabang besluit ik verder te reizen naar het noorden van Laos, naar Nong Khiaw. Aangezien bijna alle andere backpackers meteen naar het zuiden doorreizen, twijfel ik er in eerste instantie over of dit wil slim is. Echter schijn je in Nong Khiaw de mooiste natuur van Laos te kunnen vinden en dat wil ik eigenlijk niet missen. Gelukkig ontmoet ik in de bus naar Nong Khiaw een Canadese backpacker, Luca, en een Franse backpacker, Hylléna, waar ik direct een hele goede klik mee heb. En als Hylléna de eerste avond na het eten persé ergens heen wilt waar we een dessert kunnen eten, en we alle drie zo blij als een kind zijn als we een cafeetje vinden waar enorm lekkere taart wordt verkocht én de film Frozen wordt gedraaid, weet ik helemaal zeker dat we op één lijn liggen. Nong Khiaw is prachtig en ik voel me ontzettend goed vanaf het moment dat ik hier aankom. Overdag maken we gave en uitdagende hikes en kijken we vanaf de top van de bergen naar de zonsondergang. ’s Avonds – als het afkoelt naar 10 °C – eten we rond het kampvuur en gaan daarna traditiegetrouw taart eten en Disneyfilms kijken bij Delilah’s. Een traditie die een klein beetje uit de hand loopt, want algauw eten we zo’n twee stukken taart per dag. Maar dat maakt niet uit, want we hebben het ontzettend gezellig samen. Omgeven door de prachtige natuur en kleine dorpjes, voel ik me hier ver verwijderd van de ‘gewone’ wereld en dat is eigenlijk wel even lekker. Met de boot varen we ook nog naar Muang Ngoi, een nog veel kleiner dorpje een uur verderop, en blijven hier twee nachtjes slapen.

Zes hikes en zes dagen later reis ik verder naar Vang Vieng, één van de populairste backpackbestemmingen van Laos. Het is een plek waar backpackers heen gaan om te feesten en te tuben in de rivier, maar ook een plek waar reizigers komen om te genieten van de prachtige natuur rondom Vang Vieng. Ook mijn eerste dag in Vang Vieng is geen topdag. Ik voel me niet zo goed, maar besluit toch een fiets te huren om de omgeving te verkennen. Echter ben ik aardig gefrustreerd als mijn ketting er voor de derde keer afvalt (en overigens ook wel een beetje trots als het me lukt om hem er met mijn twee linkerhanden zelf weer op te leggen). Als het bedrijf waar ik de fiets heb gehuurd op nog maar een halfuurtje fietsen verwijderd is en de fiets het plotsklaps helemaal begeeft, heb ik het wel een beetje gehad. Gelukkig is er een onwijs lieve Laotiaanse man die – gewapend met een plastic zakje met gereedschap – een half uurtje van zijn tijd vrij maakt om mijn fiets uit elkaar te halen en weer helemaal te repareren. Het doet me heel goed dat deze man, ook al spreekt hij geen Engels, zoveel moeite voor mij doet en er niks voor terug wilt. Wat zijn de mensen in Laos toch ontzettend lief! Na deze dag wil ik het liefste de hele avond in bed blijven liggen, maar gelukkig haalt Maria, een backpacker uit Colombia, me over om mee uit te gaan. Maria is ontzettend lief en heeft tegelijkertijd een vurig Spaans temperament. Ik heb met haar en met enkele andere mensen uit mijn hostel een hele goede klik en tijdens het gezellige avondje stappen kan ik mijn dag toch goed afsluiten.

De groep in mijn hostel waar ik mijn tijd in Vang Vieng mee door breng, is een hele leuke mix van nationaliteiten, met onder andere backpackers uit Spanje, Colombia, Italië, California, Nieuw-Zeeland en Argentinië. Samen met de groep ga ik tuben in de rivier. De hele dag dobberen we in een band op de Nam Song Rivier en onderweg stoppen we bij allerlei barretjes voor een drankje, goede muziek en spelletjes. Ook ga ik samen met hen zwemmen in enkele Blue Lagoons, klimmen we naar een mooi uitzichtpunt en bezoeken we één van de grotten in Vang Vieng. Elke avond gaan we uit in één van de gezellige barretjes in het centrum. Ook in Vang Vieng heb ik dus een ontzettend leuke tijd. Het is een leuke mix tussen mooie natuur en gezellige feestjes.

Samen met Maria en een jongen uit Spanje reis ik verder naar de hoofdstad van Laos, Vientiane. De stad zelf is niet heel bijzonder en het is meer een tussenstop voor ik verder reis naar Thakhek, waar ik een motorloop ga rijden. Toch is het gezellig om nog een laatste avondje met de backpackers uit Vang Vieng door te brengen voor onze wegen zich scheiden. Mijn bus naar Thakhek doet er een stukje langer over dan verwacht; in plaats van de geplande 23:00 kom ik om 2:00 ´s nachts in het stadje aan. Op het moment dat ik bij het hostel arriveer dat ik heb geboekt, zit het hek al op slot. Gelukkig zitten er nog enkele backpackers buiten die het hek voor me open kunnen maken. Ik kan niet meer inchecken en besluit op één van de slaapzalen te gaan kijken of ik een leeg bed kan vinden. Een kwartiertje later duik ik dankbaar in het enige lege bed dat ik in het hostel kan vinden. Als ik in bed lig, realiseer ik me dat de feestdagen eraan komen en op dat moment zie ik er nog een beetje tegenop. Het is de eerste keer dat ik niet thuis ben met Kerstmis en het is best lastig dat ik nog niet precies weet met wie ik de feestdagen door ga brengen. Gelukkig ontmoet ik de volgende dag Anneke in Thakhek, een Nederlandse backpacker die precies hetzelfde plan blijkt te hebben als ik. Ook zij gaat de Thakhek loop rijden, vervolgens de Kerstdagen op de 4000 eilanden in het zuiden doorbrengen en Oud en Nieuw in Siem Reap in Cambodja vieren. Ik ben meteen erg opgelucht!

Gedurende 3 dagen rijd ik samen met Anneke de Thakhek Loop. Gelukkig hebben we een hele goede klik en kunnen we continu blijven kletsen over alles en nog wat. Stiekem is het ook best fijn dat ik weer even in het Nederlands kan praten. In de plaatsjes waar we overnachten komen we telkens hetzelfde Belgische stel tegen, met wie het eveneens heel goed kunnen vinden. Het landschap tijdens de loop is prachtig en ontzettend divers. Het ene moment rijden we tussen hoge rotsen en het volgende moment langs uitgestrekte meren en rijstvelden. Ook stoppen we onderweg bij gave uitzichtpunten, watervallen en grotten. Vooral de Kong Lor Cave, een grot van zo´n 7 kilometer lang waar we met de boot doorheen moeten varen, is erg indrukwekkend. Tijdens de Loop leren Anneke en ik elkaar steeds beter kennen en hebben we het erg gezellig. Na Thakhek reizen we samen verder naar de 4000 eilanden; een rivierarchipel in de Mekong Delta. Op één van de eilanden kun je heerlijk relaxen en genieten van het rustige eilandleven.

De nachtbus naar de 4000 eilanden begint nogal avontuurlijk. We worden – natuurlijk een half uur te laat – bij ons hostel opgehaald door een tuktuk chauffeur, die ons naar het busstation moet brengen. Echter worden we bij het huis van de tuktuk chauffeur afgezet en worden we gevraagd om hier een uurtje te wachten. Een uur later worden we zoals beloofd naar het busstation gebracht. We snappen er niet zoveel van, maar we zijn allang tevreden als we uiteindelijk in de goede bus zitten. Twee bussen en een ferry later, komen we aan op het eiland Don Det. Al direct worden we uitgenodigd om ons in te schrijven voor een Kerstbarbecue- en feestje op het strand. We besluiten om mee te gaan en nog geen uur laten zitten we op de boot en varen we naar een klein strandje midden de rivier. Het is gek om kerstavond op deze manier te vieren, maar wel erg leuk. De andere twee kerstdagen trakteren we onszelf ook op een wat luxer ontbijt en avondmaal (wat simpelweg betekent dat we €5,- uitgeven in plaats van de gewoonlijke €2,-). Door het eiland, de zon en de warmte voelt het eigenlijk helemaal niet als Kerst en ik vind het dan ook best moeilijk om me voor te stellen dat iedereen thuis aan het Kerstdiner zit. Aan de ene kant is dit juist fijn, omdat ik niet het gevoel heb dat ik Kerst echt mis. Aan de andere kant weet je toch dat iedereen thuis samen Kerst viert en zou ik daar wel heel graag bij willen zijn.

De rest van onze tijd op Don Det verkennen we het eiland te voet en met de fiets en gaan we zwemmen in één van de watervallen. Ook spotten we de zeldzame Irrawaddy dolfijnen in de Mekong rivier! Het sfeertje op de eilanden is heel relaxt. Misschien zelfs wel een beetje te relaxt, want de meeste backpackers doen hier over het algemeen niet zo veel. We zijn dan ook blij als we na een paar dagen met de bus naar Cambodja reizen. Voor mij kan het niet snel genoeg komen, want mama komt mij op 2 januari in Siem Reap opzoeken! Wat heb ik onwijs veel zin om haar te zien en vast te houden! Ik kan echt niet meer wachten en kijk er enorm naar uit om samen met haar door Cambodja te gaan reizen.

Ik kijk met een heel goed gevoel terug op mijn reis door Laos. Ik heb onwijs veel leuke mensen ontmoet en met velen van hen heb ik nog steeds contact. Ik merk dat ik het soms nog wat spannend vind om ergens alleen heen te gaan, maar eigenlijk weet ik dat het helemaal niet nodig is. Tot nu toe ben ik nog geen dag alleen geweest en gaat het allemaal als vanzelf. Ik kan in ieder geval zeggen dat alleen reizen me heel goed bevalt en dat ik het erg fijn vind dat ik nu helemaal mijn eigen plan kan trekken en hierbij met niemand rekening hoef te houden. Ik geniet er echt van dat ik kan doen wat ik wil en dat ik zoveel lieve mensen ontmoet. Ik kijk er dus naar uit om verder te reizen, maar bovenal kijk ik nu uit naar 2 januari!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

One comment

  1. Buuffie, ik wil gewoon ff zeggen dat ik je een stoer wijffie vind! Follow your dreams – Geniet!!!